Lezing & Workshop

Emoties: zoveel meer dan gevoelens

Emoties hebben, ten onrechte, een kwalijke reputatie. Als van iemand gezegd wordt dat hij of zij emotioneel is, dan is dat meteen ook een diskwalificatie van die persoon. Wat hij of zij dan nog zegt of doet, mag je niet serieus nemen. Emoties worden ook gezien als de bron van veel, met name interpersoonlijke ellende. Dat staat echter haaks op wat de wetenschap ons leert over emoties. Emoties blijken van essentieel belang om goed te functioneren. Of het nu gaat om overleving (angst en walging) of om sociaal en moreel functioneren (schuld, schaamte, spijt, dankbaarheid, ontroering, etc.), zonder onze emoties zouden wij nooit ons huidige niveau van beschaving bereikt hebben.  Door de vergelijking te maken met lichamelijke gevoelens (honger, dorst, vermoeidheid,  koude, etc.), die gedragingen (eten, drinken, rusten, ons warm maken, etc.) prioriteren die ervoor zorgen dat we lichamelijk goed (blijven) functioneren, maakt de spreker duidelijk dat op dezelfde manier emoties ons aanzetten tot gedragingen (vermijding, het goed maken, nederig zijn, huilen) die van groot belang zijn voor ons welbevinden en sociale en morele functioneren.

Ad Vingerhoets (1953) is emeritus hoogleraar Emoties en Welbevinden v€an Tilburg University, waar hij was verbonden aan het Departement Medische & Klinische Psychologie. Zijn expertise ligt op het gebied van stress en emoties, en kwaliteit van leven. Met nam zijn onderzoek naar vrijetijdsziekte, heimwee en nostalgie, maar vooral huilen trok veel (inter)nationale belangstelling van de geschreven pers en van radio en TV en, tegenwoordig, podcastmakers. Naast zijn vele publicaties in internationale vaktijdschriften, was hij medeauteur van het Gezondheidsraadrapport Stress en Gezondheid en schreef hij ook populaire boeken en artikelen over, onder andere, de liefde (De ondraaglijke lichtheid van de liefde), huilen (Tranen: Waarom mensen huilen) en, zeer recent, emoties (De emotionele mens). Hij hield een TEDx lezing, trad meerdere keren op voor de Universiteit van Nederland, en sprak en gaf workshops op vele congressen en (inter)nationale festivals, alsmede theatercolleges in verschillende theaters.

Inkom € 10 online – € 12 aan ingang

Op donderdagavond 20 maart 2025 organiseert Lommeliterair een unieke belevenis in het Oude Raadhuis te Lommel: TIS AAN (N)U.

Deze voorstelling is gebaseerd op het inspirerende boek En nu is het aan u van Ioana Merola, een verhalenbundel vol inzichten, persoonlijke groei en veerkracht. Ioana neemt jou samen met singer-songwriter Marco Lenaerts mee in een bijzondere mix van persoonlijke vertellingen en muziek, waarbij verhalen tot leven komen op een manier die woorden alleen niet kunnen bereiken.

Een auteur met een missie

Ioana Merola, missiecoach en schrijfster, weet als geen ander hoe het voelt om opnieuw te moeten beginnen na een ingrijpende levensverandering. In haar boek deelt ze niet alleen haar eigen ervaringen, maar ook inzichten en schrijfoefeningen die lezers helpen om hun leven opnieuw vorm te geven na verlies of verandering. Het boek vormde de basis voor de voorstelling, die verder gaat waar de pagina’s eindigen.

Samen met Marco Lenaerts, wiens muziek diep raakt en hoop geeft, vertaalt Ioana haar woorden naar een krachtige live ervaring. Marco schreef speciaal voor de voorstelling persoonlijke nummers, zoals Ode aan de leegte, die recht naar het hart gaan en nog lang nazinderen.

Een avond vol inspiratie en verbinding

In TIS AAN (N)U staan thema’s centraal die iedereen kan herkennen:

• Hoe vind ik mezelf terug na een moeilijke periode?
• Hoe maak ik opnieuw verbinding met mijn eigen licht en kracht?
• Hoe transformeer ik verlies in een nieuw begin?

Ioana’s kwetsbare verhalen en Marco’s betoverende muziek creëren samen een ervaring die raakt, inspireert en soms een traan, maar zeker ook een glimlach oproept.

Boek en voorstelling: een combinatie van woorden en muziek

Deze voorstelling is niet alleen een must-see voor liefhebbers van literatuur en persoonlijke groei, maar ook een kans om Ioana’s boek tot leven te zien komen. Voor wie geraakt wordt door thema’s als veerkracht, zelfliefde en hoop, is En nu is het aan u een prachtige aanvulling op deze ervaring.

Een avond om niet te missen

Liefhebbers van inspirerende verhalen, boeken en muziek: dit is een avond die je niet wilt missen. Laat je meenemen door de woorden en muziek van Ioana en Marco, en ontdek hoe kwetsbaarheid en kracht hand in hand gaan.

Reserveer nu jouw tickets en laat je inspireren door dit unieke samenspel van literatuur en muziek.

Van Trauma naar Zelfliefde

Mels ochtenden beginnen jarenlang op dezelfde manier: met de spelletjes die ze met haar vader en zus moet spelen. Mel wil niet, maar ze weet dat het enkel erger wordt als ze zich verzet. Dus Mel droomt. Over hoe ze ooit heel ver weg zal zijn van hier.
En Mel polst. Bij vriendinnetjes, of hun ouders ook zeggen dat ondergoed ongezond is? Bij haar mama, of ze echt niet doorheeft wat er allemaal gebeurt? Bij de politieagent, die haar vader opsluit om hem vervolgens weer naar huis te sturen. Bij haar broer, of hij beseft dat dit niet normaal is?

Na die ene druppel te veel neemt Mel het heft in eigen handen en ze vertrekt. Ze is zestien en neemt zich voor om nooit meer terug te keren naar huis. Vanaf nu neemt zij haar leven in handen en niemand – al zeker geen man – zal haar ooit nog zeggen wat ze moet doen.

Lezing over misdaden door óók Lommelse Zusters van de ‘liefde’

Op donderdag 28 november as.  om 19u30 in het Raadhuis, verzorgt journalist-schrijver Jan Stevens een lezing in het Raadhuis te Lommel over ‘het systematische misbruik door ook Lommelse nonnen.’ LommeLiterair organiseert deze unieke lezing, in samenwerking met Het huis van de Mens en Stichting Charlotte van der Seijs.  Stevens, zelf mishandeld en misbruikt, schreef er een boek over: Zusters zonder liefde. Kaarten zijn verkrijgbaar via de website: www.lommeliterair.be of bij De Standaard Boekhandel in de Kerkstraat te Lommel. In de documentaire Godvergeten, die veel stof deed opwaaien in België en ver daarbuiten, wordt vooral gesproken over priesters, paters en bisschoppen die zich vergrepen aan minderjarigen. Maar het waren ook vrouwelijke geestelijken die in kloosters en weeshuizen misbruik pleegden. In zijn boek Zusters zonder liefde, gaat het nog wat verder; óók door nonnen in Lommel was er sprake van seksueel misbruik en zelfs kinderhandel. Negen overlevenden deden hun verhaal aan Stevens voor zijn boek. Waarom die verhalen wél over de mannelijke clerus algemeen bekend zijn en niet over de vrouwelijke, is onduidelijk gezien de vele krantenartikels, rechtszaken en getuigenissen sinds de jaren 80.

Kinderhandel

In 2009 vertelde de non Alice Ballet in Het Laatste Nieuws hoe ze in haar Renaultje-4 met zwangere meisjes vanuit Lommel de grens met Frankrijk overstak om ze daar te laten bevallen. De kinderen werden onder dwang onmiddellijk ter adoptie afgestaan. Dat was gouden handel voor de ‘blauwe nonnen’, zoals de congregatie van Zusters Kindsheid Jesu in Lommel en Gent genoemd werden. Deze kinderen werden verkocht aan gegoede Vlamingen, die er flink voor in de buidel tastten, soms tot 2 miljoen Belgische franken, dat is € 50.000. Hoe meer er werd betaald, hoe verfijnder werden de eisen met betrekking tot huid- en haarkleur.

Gynaecoloog

Het is algemeen bekend dat de gynaecoloog, verbonden aan het Maria Ziekenhuis in de Stationsstraat in Lommel, zijn medewerking verleende aan deze duistere praktijken; hij rekende fors voor de bevallingen. Walter van Steenbrugge die verscheidene slachtoffers vertegenwoordigt, is een nationaal en internationaal gekend strafpleiter die zich al die decennia laat gelden als voorvechter van fundamentele rechten van de mens zegt: “Het gaat niet alleen over nonnen die kinderen aanrandden, maar ook over medeplichtigheid en schuldig verzuim, zoals het doodzwijgen, in de doofpot steken. De blauwe nonnen hebben al hun archieven verbrand, vlak voordat in 1989 de nieuwe adoptiewet in werking trad.” Zo is Erik één van de mensen die getuigen: “Als jongetje van vijf jaar moest ik nonnen bevredigen…” Hij werd weggezet als een ‘fantast’. Stevens zélf heeft het ook aan den lijve ondervonden: “Een non duwde mijn hoofd tegen haar kruis. Mijn moeder vond dat ik als pasgeborene op een aap leek. Dat was nog lang niet alles. Zij mishandelde mij tot ik in het tweede middelbaar zat.”

Pausbezoek

In het boek schrijft Jan Stevens niet alleen over seksueel misbruik maar ook over gedwongen adoptie, vrouwen die ongevraagd gesteriliseerd werden, dwangarbeid, fysieke en mentale mishandeling. Tijdens het bezoek van de Paus, vorige maand aan België, is er uitvoerig gesproken over seksueel misbruik door priesters, maar niet door nonnen en gedwongen adopties. Stevens sprak vrouwen die door toedoen van de nonnen flinke trauma’s hebben opgelopen; vrouwen die jarenlang geen kinderen konden krijgen omdat ze te horen kregen dat hun eierstokken ongevraagd waren dichtgebrand tijdens een keizersnede. “Moeders die nog steeds hun kind zoeken, kinderen die zich afvragen waarom hun moeder hen niet wilde houden…”

Weinig veranderd

Het ergste is, dat er volgens Jan Stevens weinig is veranderd. Hij tekende het verhaal op van een jongen die nu 13 jaar is. Hij werd geboren met en fysieke beperking. In 2017 werd hij door een jeugdrechter geplaatst in een internaat van de Zusters van Liefde, dat toen nog onder de koepel van katholiek onderwijs behoorde. Een kloosterzuster noemde hem categorisch ‘speekselbek.’ Wanneer hij in bed plaste werden de natte lakens in zijn gezicht geduwd. Zijn pleegouders trokken in 2021 aan de alarmbel, maar er kwam geen oplossing.”

Voor dit persbericht hebben wij ons grotendeels gebaseerd op een interview met Jan Stevens door journaliste Karlien Beckers van De Standaard, 17 oktober 2024.

Interview Kempen TV

Dankzij 140 bevlogen vrijwilligers

Wedergeboorte Rockwood eclatant succes

LommeLiterair is een nog jonge loot aan de al zo rijke cultuurboom van onze stad. Daarom vinden wij het waardevol om met enige regelmaat te kijken over de vele ‘kunstschuttingen’, die de gemeente Lommel rijk is. En die schuttingen zijn talrijk. Zo hebben wij ons gelaafd aan het gebodene van Rockwood-2024, zondag 3 augustus jl. dat na drie decennia nieuw leven werd ingeblazen. En het mag meteen gezegd: het succes is een feit. Zonder honderdveertig (!) bevlogen vrijwilligers had dit festival nooit van de grond kunnen komen. En zeker ook niet zonder de veertig sponsoren, waaronder de gemeente Lommel en C.C. de Adelberg. Rockwood smaakt ongetwijfeld naar méér. Zo’n 2300 bezoekers hebben de gang naar het lommerrijke Burgemeesterspark weten te vinden, waar het publiek genoot van een gevarieerd programma.

Concurrent Pukkelpop

De eerste editie van Rockwood was in 1993. Indrukwekkende namen domineerden de toenmalige affiches: Cats, Tool, Björk en de Nederlandse Golden Earring. Organisator van editie 2024 Thierry Willekens was toen nog ‘n tiener en keek toen al met bewondering op tegen dat fantastische festival. Rockwood kon toen bogen op zo’n 15.000 bezoekers en concurreerde moeiteloos met de kwaliteit van Pukkelpop.

Het verhaal is een beetje vergelijkbaar met het vierdaagse muziekfestival Elastiek Muziek, jaren tachtig, in Hilvarenbeek. Op het hoogtepunt kwamen er uit Nederland en België zo’n 80.000 bezoekers op af. De auto’s van het publiek stonden zowat in Tilburg. Het festival Elastiek Muziek ging aan zijn eigen succes ten onder; de rek was eruit. Ook Elastiek kende begin deze eeuw een doorstart met regionale en lokale bands.

Herlanceren

En zo wil Rockwood ’24 stap-voor-stap en voorzichtig herlanceren. Met lokale en regionale bands als De Mens, Peuk, Desmond Dandy, de psych-garage rockband, gevestigd in Belgisch Limburg. Maar ook grote namen passeerden de Rockwood-revue zoals Channel Zero, ooit begonnen als ‘ontzichbaar groovende underground trash metal band’, jawel een mond vol, maar dan héb je ook wat. Na een breuk van vele jaren is Channel Zero thans het grootste metal-fenomeen van de Benelux, dat op het hoofdpodium het festival rond 01.00 uur afsloot. Ook Channel Zero ruikt naar méér.

DeWolff

Onze aandacht werd getrokken door de Nederlandse band DeWolff, een psychedelische bluesrockband. Een driemans-formatie, die klinkt, wanneer je je ogen sluit, als het dubbelvoudige. Met de broers van de Poel, zang, gitaar en slagwerk èn de absolute tovenaar aan het authentieke Hammond-orgel, Robin Piso, die ook zingt. Dat klassiek aandoende houten instrument lijkt de ziel, het hart van DeWolff, dit alles voor een aantrekkelijk decor dat voor alle verbeelding vatbaar is. Binnen hun performance gebeurt er onwaarschijnlijk veel. Deze is energiek, harmonisch authentiek en -voor de goede luisteraar- muzikaal subtiel.

Hun show is perfect van opbouw. De lichteffecten staan, zoals bij vele bands, niet op zichzelf, zo van: ‘Oh, wat een mooi vuurwerk ineens!’, nee de belichting dient hun show, accentueert hun tomeloze energie, waardoor hun muziek extra bij je binnenkomt! DeWolff treedt op door heel Europa, de UK, Amerika en Canada, Zweden, Denemarken en Noorwegen. Licht ironisch is het dan wel dat deze kanjers op Rockwood in Lommel niet op het hoofdpodium staan geprogrammeerd. Wat ons betreft mogen ze volgend jaar op podium-1 het festival afsluiten. Want dát het er komt, staat inmiddels wel vast: Rockwood ’25.

Bart de Groof (LL)

Foto: Melanie Wijtenburg